Το ταξίδι αρχίζει όταν τελειώνουν οι λέξεις…90 Εβδομάδες για όσους ακόμη αναζητούν το «γιατί»! Όταν ο κινηματογράφος σταματά να εξηγεί – και αρχίζει να στοχάζεται -“Take a Trip”, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Ν. Καρακάση

Όταν ο κινηματογράφος σταματά να εξηγεί — και αρχίζει να στοχάζεται

Μια περίοδος σχεδόν έξω από τον χρόνο.

Όχι απλώς ένας αριθμός προβολών, αλλά μια σιωπηλή πράξη αντίστασης.

Η ταινία Take a Trip, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Ν. Καρακάση, συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της στις σκοτεινές αίθουσες του ιστορικού κινηματογράφου Στούντιο, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ακόμη σινεμά που δεν βιάζεται να τελειώσει, γιατί δεν φοβάται να αφεθεί στο ερώτημα.

Σε μια εποχή επιταχυνόμενης λήθης, το Take a Trip επιμένει να υπάρχει. Όχι ως προϊόν, αλλά ως ανοιχτός στοχασμός. Όχι για να διασκεδάσει, αλλά για να προκαλέσει ενδοσκόπηση.

Δεν επιδιώκει να «περάσει μηνύματα», αλλά να διαλύσει τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν.

Η τέχνη της παρατήρησης

Ο Χρήστος Ν. Καρακάσης δεν σκηνοθετεί για να καθοδηγήσει, αλλά για να αποσύρει την παρεμβολή. Δημιουργεί έναν κόσμο στον οποίο ο θεατής δεν καθοδηγείται από την πλοκή, αλλά από τις παύσεις της. Από το βλέμμα, το φως, την απουσία. Από τα σημεία που «δεν συμβαίνει τίποτα», και όμως γεννιέται το παν.

Τα ποιητικά κείμενα της Βασιλικής Κάππα λειτουργούν σαν υπαρξιακά ψίθυροι. Δεν εξιστορούν· αναρωτιούνται. Δεν εξηγούν, αλλά παρακινούν σε αναζήτηση: τι σημαίνει να “φεύγω”; πού οδηγεί η απόσταση όταν δεν υπάρχει εξωτερικός προορισμός;

Η μουσική του Γρηγόρη Γιαρέλη κινείται πέρα από τον ήχο. Είναι μια ηχητική απουσία που ξυπνά συναισθήματα χωρίς λέξεις, χωρίς δράση — μια πνοή, ένας εσωτερικός ρυθμός που διαπερνά το φιλμ σαν ανάσα στο χρόνο.

Η φωτογραφία και το μοντάζ αγγίζουν τον πυρήνα της αφαίρεσης: το βλέμμα δεν ακολουθεί την αφήγηση, διαλογίζεται επάνω της. Κάθε καρέ είναι μια παύση — μια ευκαιρία να μείνεις μέσα σου, όχι μόνο μπροστά στην οθόνη.

Ενενήντα εβδομάδες — Μια τελετουργία διάρκειας

Το Take a Trip δεν είναι απλώς μια ταινία που συνεχίζει. Είναι μια πράξη μνήμης και αντίστασης απέναντι στην επιτακτική φθορά της προσοχής. Ενενήντα εβδομάδες σημαίνει πως κάτι μέσα στο κοινό —κι όχι μόνο επί της οθόνης— επιμένει να ψάχνει.

Η μακροβιότητα της ταινίας είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα θεατής που επιθυμεί να μείνει μέσα στο ερώτημα — όχι να λάβει απάντηση.

 Βραβεύσεις & Αναγνώριση

Η ταινία έχει διακριθεί για:

• Σκηνοθεσία – ως πράξη αναστοχασμού

• Μουσική – για την εσωτερική ηχητική της αφήγηση

• Κείμενα – ως ποιητικός υπαρξιακός διάλογος

• Φωτογραφία & Μοντάζ – για την υπαινικτική τους δύναμη

• Ειδικά Βραβεία Κοινού και Κριτικής Επιτροπής σε διεθνή φεστιβάλ

 Κινηματογράφος Στούντιο
Σπάρτης & Σταυροπούλου – Πλατεία Αμερικής, Αθήνα

Το κοινό μιλά για το Take a Trip

«Μια ταινία που δεν ζητά την προσοχή σου. Την εμπιστεύεται. Και στο τέλος, την ανταμείβει με σιωπή.»
— Σοφία Β., αρχιτέκτων

«Δεν έχεις να δεις κάτι. Έχεις να συναντήσεις κάτι. Και αυτό το κάτι είσαι εσύ.»
— Πέτρος Μανιάτης

«Ήταν σαν να περπάτησα μέσα σε έναν εσωτερικό χώρο, φτιαγμένο από ήχους, σκιές και αποσιωπήσεις.»
— Μαργαρίτα Θεοδωροπούλου, επιμελήτρια σύγχρονης τέχνης

«Δεν θυμάμαι πότε άλλοτε έμεινα τόσο ακίνητος μπροστά στο φως. Ούτε πότε το σκοτάδι ήταν τόσο φωτεινό.»
— Αντώνης Δ., κινηματογραφόφιλος

«Σπάνια νιώθει κανείς τόσο “παρών” σε μια κινηματογραφική αίθουσα. Δεν παρακολουθείς – μετέχεις.»
— Κατερίνα Χατζηστεργίου

«Η σιωπή της ταινίας μου έμαθε περισσότερα απ’ όσα λένε εκατοντάδες διάλογοι.»
— Μάριος Τσιώκος

«Take a Trip. Και πράγματι πήγα. Όχι κάπου έξω, αλλά βαθιά μέσα μου. Ένα ταξίδι χωρίς αποσκευές, χωρίς γυρισμό.»
— Άλκηστις Λαμπρινού

«Περνούν μέρες και σκέφτομαι ακόμα κάποιες εικόνες. Όχι επειδή ήταν εντυπωσιακές. Αλλά επειδή ήταν αληθινές.»
— Χρήστος Μ.

«Αν οι σκέψεις μου είχαν σώμα, θα ήταν καδραρισμένες όπως τα πλάνα αυτής της ταινίας.»
— Ελένη Τρουλάκη, φωτογράφος

«Μια εμπειρία που δεν εξηγείται. Μόνο αισθάνεται. Και αυτό είναι το πιο τίμιο που μπορεί να προσφέρει η τέχνη.»
— Ιάσων Βενετσάνος

«Ένιωσα ότι κάποιος σεβάστηκε το μυαλό μου. Και δεν προσπάθησε να το ελέγξει με ευκολίες και δραματουργικά τρικ.»
— Ναταλία Ζέρβα

«Δεν υπάρχει ιστορία. Υπάρχει ροή. Δεν υπάρχει χαρακτήρας. Υπάρχει ανθρώπινη παρουσία. Δεν υπάρχει λύση. Υπάρχει ερώτημα.»
— Μιχάλης Κ., συγγραφέας

«Αυτό δεν είναι σινεμά για το μυαλό. Είναι σινεμά για το υπαρξιακό μας βάθος.»
— Δήμητρα Κοντογιάννη

«Δεν θυμάμαι τίποτα συγκεκριμένο, αλλά θυμάμαι τα πάντα από την αίσθηση. Και αυτό λέει πολλά.»
— Γιώργος Φ.

«Η ταινία σε αφήνει να χαθείς. Και κάπου εκεί, ξεκινά η εύρεση.»
— Αλεξάνδρα Νικολάου

«Η κάθε εικόνα ήταν σαν ποίημα. Η κάθε σιωπή σαν εξομολόγηση. Κάθε λεπτό, μια πράξη εμπιστοσύνης προς τον θεατή.»
— Ανδρέας Ζ., εικαστικός

«Δεν πρόκειται για αφήγηση. Πρόκειται για μία εσωτερική τελετουργία. Κι εγώ ήμουν παρών.»
— Ρέα Παπαδοπούλου

«Σε έναν κόσμο γεμάτο εικόνες που φωνάζουν, αυτή η ταινία ψιθυρίζει. Και σ’ αυτούς τους ψιθύρους άκουσα για πρώτη φορά τον εαυτό μου.»
— Θωμάς Δ., αρθρογράφος

TAKE A TRIP

Ένα φιλμ σαν ψίθυρος: σιωπηλό, αλλά ανεξίτηλο.
Ενενήντα εβδομάδες. Και ακόμη ταξιδεύει.

Διεύθυνση Φωτογραφίας: George Devon,

Διονύσιος Δήμας, Χρήστος Ν. Καρακάσης

Μουσική Σύνθεση: Γρηγόρης Γιαρέλης

Βοηθός Σκηνοθέτη-Ηχοληψία: Νίκος Ψαλτάκης

Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Κάππα

Κείμενα Αφήγηση: Βασιλική Κάππα

Σενάριο – Σκηνοθεσία- Μοντάζ Χρήστος Ν. Καρακάσης

IMDB https://www.imdb.com/name/nm3765821/

Χώρες Παραγωγής Αγγλία-Ελλάδα – διάρκεια 30min – form 4k-DCP

Facebook page https://www.facebook.com/koyintaTrip/

Trailer https://www.youtube.com/watch?v=-tfyTy0n8Qc

Take a Trip IMDB https://www.imdb.com/title/tt15354796

Παραγωγή Κινηματογραφική Εταιρεία Κουίντα www.kouinta-production.gr

Συνεργάτης-Συμπαραγωγός-Διανομή: Εταιρεία Tickets Tickets

TAKE A TRIP
90 consecutive weeks of screenings at Studio Cinema
When cinema stops explaining — and begins to contemplate

A period almost outside of time. Not just a number of screenings, but a silent act of
resistance. The film Take a Trip, directed by Christos N. Karakasis, continues
uninterruptedly its journey in the dark halls of the historic Studio Cinema, proving that
there is still cinema that does not rush to finish because it is not afraid to dwell in the
question.
In an era of accelerated oblivion, Take a Trip insists on existing. Not as a product, but
as an open reflection. Not to entertain, but to provoke introspection. It does not seek
to “send messages,” but to dissolve the certainty that they exist.
The Art of Observation
Christos N. Karakasis does not direct to guide, but to remove interference. He
creates a world in which the viewer is not led by plot, but by its pauses. By the gaze,
the light, the absence. By moments where “nothing happens,” yet everything is born.
The poetic texts by Vasiliki Kappa function as existential whispers. They do not
narrate; they question. They do not explain but urge a search: what does it mean to
“leave”? Where does distance lead when there is no external destination?
The music by Grigoris Yarelis moves beyond sound. It is a sonic absence that
awakens feelings without words, without action — a breath, an inner rhythm that
permeates the film like a breath through time.
The cinematography and editing touch the core of abstraction: the gaze does not
follow the narrative, it meditates on it. Each frame is a pause — an opportunity to
remain within yourself, not just in front of the screen.
Ninety Weeks — A Ritual of Duration
Take a Trip is not just a film that continues. It is an act of memory and resistance
against the urgent decay of attention. Ninety weeks mean that something within the
audience — not just on screen — persists in searching.
The film’s longevity is proof that there is still a viewer willing to stay within the
question — not to receive an answer.

�� Awards & Recognition
The film has been honored for:
• Direction — as an act of reflection
• Music — for its internal sonic narration
• Texts — as a poetic existential dialogue
• Cinematography & Editing — for their suggestive power
• Special Audience and Jury Awards at international festivals

�� Studio Cinema
Spartis & Stavropoulou – Amerikis Square, Athens

What audiences say about Take a Trip
“A film that does not demand your attention. It trusts it. And in the end, rewards it with
silence.”

— Sofia V., architect
“You don’t have something to watch. You have something to meet. And that
something is you.”
— Petros Maniatis
“It was like walking inside an inner space made of sounds, shadows, and silences.”
— Margarita Theodoropoulou, contemporary art curator
“I don’t remember ever being so still in front of light. Nor when darkness was so
bright.”
— Antonis D., cinephile
“Rarely does one feel so ‘present’ in a cinema hall. You don’t watch — you
participate.”
— Katerina Chatzistergiou
“The silence of the film taught me more than hundreds of dialogues.”
— Marios Tsiokos
“Take a Trip. And indeed I went. Not somewhere outside, but deep inside me. A
journey without luggage, without return.”
— Alkistis Lambrinou
“Days pass and I still think about some images. Not because they were impressive.
But because they were true.”
— Christos M.
“If my thoughts had a body, they would be framed like the shots of this film.”
— Eleni Troulaki, photographer
“An experience that cannot be explained. Only felt. And that is the most honest thing
art can offer.”
— Iason Venetsanos
“I felt that someone respected my mind. And did not try to control it with easy tricks or
dramaturgy.”
— Natalia Zerva
“There is no story. There is flow. No character. There is human presence. No
solution. There is a question.”
— Michalis K., writer
“This is not cinema for the mind. It is cinema for our existential depth.”
— Dimitra Kontogianni
“I don’t remember anything specific, but I remember everything from the feeling. And
that says a lot.”
— Giorgos F.
“The film lets you get lost. And somewhere there, the finding begins.”
— Alexandra Nikolaou
“Every image was like a poem. Every silence like a confession. Every minute, an act
of trust towards the viewer.”
— Andreas Z., visual artist
“This is not storytelling. It is an inner ritual. And I was present.”
— Rea Papadopoulou
“In a world full of shouting images, this film whispers. And in those whispers, I first
heard myself.”
— Thomas D., columnist

TAKE A TRIP
A film like a whisper: silent, yet indelible.
Ninety weeks. And still traveling.

Director of Photography: George Devon, Dionysios Dimas, Christos N. Karakasis
Music Composition: Grigoris Yarelis
Assistant Director / Sound: Nikos Psaltakis
Production Assistant: Maria Kappa
Texts & Narration: Vasiliki Kappa
Screenplay – Director – Editor: Christos N. Karakasis
IMDB: https://www.imdb.com/name/nm3765821/
Production countries: UK-Greece – Duration: 30min – Format: 4k-DCP
Facebook page: https://www.facebook.com/koyintaTrip/
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=-tfyTy0n8Qc
Take a Trip IMDB: https://www.imdb.com/title/tt15354796
Production Company: Kouinta Production www.kouinta-production.gr
Partner-Co-producer-Distributor: Tickets Tickets