ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ
Την επίδραση του μουσουλμανικού πολιτισμού στη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας της νεότερης Αθήνας θα προσεγγίσουμε στον περίπατο που προγραμματίζουμε Θα ξεκινήσουμε από το Τζαμί Τζισταράκη (ή Τζισδαράκη), το οποίο κατασκευάστηκε το 1759 από το βοεβόδδα το (Οθωμανό διοικητή) της Αθήνας, και παράλληλα με την ιστορική αναφορά θα εξετάσουμε τη σημασία της συνύπαρξης των μνημείων των δυο θρησκειών (χριστιανισμού-μουσουλμανισμού) στον ίδιο χώρο. Θα συνεχίσουμε με τον σε τεκέ (μουσουλμανικό μοναστήρι) για δερβίσηδες που είχαν έλθει από διάφορα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εγκαταστάθηκαν σε αυτόν.
Ο τεκές ήταν δημιουργήθηκε στο χώρο του Ωρολόγιο του Κυρρήστου ( Πύργος των Αέρηδων), τον 18ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως μοναστήρι) των Δερβίσηδων, οι οποίοι σύμφωνα με μια εκδοχή το διέσωσαν από τον σφετεριστή Λόρδο Έλγιν, που ήθελε να τον αποξηλώσει και να τον μεταφέρει στη Βρετανία.
Κατόπιν θα επισκεφτούμε και θα μιλήσουμε για μιλήσουμε για τον Μεντρεσέ που λειτούργησε σαν μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήρια, το οποίο ιδρύθηκε στην Αθήνα κατά τον 17ο αιώνα και βρίσκεται βόρεια του Ωρολογίου του, ενώ στην εποχή του Όθωνα και του Γεωργίου Α’ χρησιμοποιούνταν ως φυλακές και τόπος εκτέλεσης. Η περιήγηση θα συνεχιστεί με το σπίτι του Καδή, που ήταν ο δικαστής του δικαστηρίου της σαρία, ο οποίος ασκεί επίσης εξωδικαστικές λειτουργίες, όπως η διαμεσολάβηση, η κηδεμονία επί ορφανών και ανηλίκων, καθώς και η εποπτεία και ο έλεγχος των δημοσίων έργων.
Τέλος θα φτάσουμε στο Χαμάμ, που είναι το μόνο από τα δημόσια λουτρά της Αθήνας
που σώζεται μέχρι σήμερα. Χρονολογείται κατά την πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας (1430-1669) αναφερόταν ως χαμάμ του Αμπίντ Εφέντη και λειτουργούσε μέχρι και το 1965 ως χαμάμ, με το μεγαλύτερο μέρος της πελατείας του κατά τον 20ο αιώνα να είναι Μικρασιάτες πρόσφυγες. Με την προσθήκη λουτρών στα σύγχρονα σπίτια και σε όλες τις πολυκατοικίες η ανάγκη για την ύπαρξη Χαμάμ και λουτρών μειώθηκε και άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδος στις οποίες λειτουργούσαν.